Suszenie konwekcyjne z wykorzystaniem mikrofal i promieni podczerwonych umożliwia uzyskanie suszu charakteryzującego się wysoką jakością i jednocześnie skraca czas suszenia o około 62,5% (suszenie mikrofalami) i 30% (suszenie podczerwienią) w odniesieniu do zastosowania jedynie konwekcji. W zakresie atrakcyjności suszu mierzonej technikami oceny sensorycznej, najwyższą ocenę przypisuje się suszowi uzyskanemu poprzez suszenie konwekcyjno-promiennikowe, później – konwekcyjne, a na końcu konwekcyjno-mikrofalowe. Susz konwekcyjno-mikrofalowy, zaraz po wyjęciu z suszarni, charakteryzuje się stosunkowo najlepszymi właściwościami fizykochemicznymi, natomiast najszybciej je traci w odniesieniu do pozostałych suszy. Największą stabilność w procesie przechowywania wykazuje susz konwekcyjno-promiennikowy, zaś jego właściwości bezpośrednio po suszeniu jedynie nieznacznie odbiegają jakościowo od właściwości suszu konkwekcyjno-mikrofalowego.

Należy zatem wskazać, że najkorzystniejsza metodą suszenia jest jednoczesne zastosowanie konwekcji oraz podczerwieni, ponieważ znacznie skraca ona czas suszenia, a susz uzyskany posiada zadowalające właściwości oraz pomyślnie przechodzi testy przechowalnicze.

Źródło: „Studia nad wykorzystaniem promieniowania podczerwonego i mikrofalowego do suszenia jabłek” praca doktorska; dr Małgorzata Nowacka (d. Rząca)

Pełna treść rozprawy doktorskiej